Eins og við höfum flett ofan af, síðan Þjóðveldið var endurreist í júní 2013, þá hélt það velli til 1662, að því var vikið til hliðar af viðbjóðslegu og sönnuðu samsæri.
Þegar ég samdi bókina „Endurreist Þjóðveldi 2013“ óraði mig ekki fyrir hversu mikla dýpt ég hafði dottið niður á, ég hafði fátt til hliðsjónar annað en draum Fjallkonunnar, örfáar fálmkenndar sýnir, sterka siðferðiskennd og hugmyndir um menningu okkar sem ég hafði lært í gegnum árin.
Eftir þetta kynntist ég bókum Barða Guðmundssonar, Jóns Aðils og Lúðvíks Ingvarssonar; Uppruni Íslendinga, Gullöld Íslendinga og Goðorð og Goðorðsmenn. Sumar þessara bóka var ég byrjaður að lesa um svipað leyti og ég lauk minni eigin.
Eftir að ég hafði lesið þær, auk ýmissa annarra brota og smærri bóka, sá ég svo ekki varð um villst að Þjóðveldið var dýpra og stærra fyrirbæri en mig hafði órað fyrir.
Í bókinni Endurreist Þjóðveldi hélt ég því fram að fyrra Þjóðveldi hefði haldið velli í 330 ár en í dag vitum við að það hélt velli í 740 ár. Við höfum aukinheldur síðustu tvö árin séð fleiri brotabrot koma undan huliðshjálmi þeirrar blekkingar og fyrirlitningar sem Þjóðfélagsverkfræðingar Lýgveldisins hafa breitt yfir það með kerfisbundnum hætti allt síðan Ari Fróði hóf sögu-umritun sína á tólftu öldinni – og með samningu Grágásar sem fyrst var rituð um svipað leyti.
Smám saman er þessi hugarmynd sem hið aldna Þjóðveldi – sem um margt má vel kalla ljósið úr norðri, og með réttu – að birtast okkur og skref fyrir skref rekum við okkur á að þó orðræða okkar og starf virki kjánalegt eða skrýtið í augum samtímamanna okkar, geta þeir engu svarað fullyrðingum okkar og uppgötvunum.
Smámsaman hefur sýnin skýrst og er um margt langt frá því að vera orðin fullskýr. Til að mynda hefur mér orðið ljóst á síðustu misserum, varðandi skáskjót mitt varðandi Ljósið úr norðri, að Nostradamus bendir á að að ljósberi þessa spádóms fæðist á Fimmtudegi; dagurinn sem það var stofnað fyrst og dagurinn sem það var stofnað endurreist og dagurinn sem þinghelgi Allsherjarþings var ætíð sett.
Í mínum augum er Þjóðveldið byggt á fíngerðri sýn sem ég hef oft hjúpað í heitinu Skammtalýðræði; þar sem tveir eða fleiri koma saman, bera saman skoðanir sínar, gera samkomulag um þá skilningstungu sem þeir muni nota – og þar af leiðandi aðferð – um bæði að ná niðurstöðu í skoðanaskiptum sínum og samkomulag um endurvakningu þeirrar samræðu.
Í rauninni, aðferð til að geta unnið sjálfum sér til heilla og saman samfélagi sínu til heilla, þar sem allir hafi rödd og spilling þrífist illa.
Um margt byggist þessi sýn á trú. Þá meina ég ekki hina hefðbundnu trú sem rætt er um varðandi trúarbrögðin sem einblýna (yfirleitt) á einhvers konar yfirskilvitlegar verur. Heldur meina ég trú á að líf sé þess virði að vera lifað þegar maður gefur því merkingu sem sé stærri manni sjálfum, trú á að allir eigi möguleika á – og einhverja hvöt – til að nálgast slíka niðurstöðu með sjálfum sér, og þá trú að samfélag sem sameinast um að einblýna á það sem er til hagsældar öllum og að sniðganga þá þætti sem miður reynast, muni verða samfélagi, landi – og að því marki sem trúin nái svo vítt; vættum lands – til góða.
Slík sýn tiltekur, og það er bundið í stjórnarskrá okkar, að allir landsmenn án undantekningar eiga erindi í Þjóðveldi og eru þar velkomnir og að ekki er hægt að víkja þeim úr því. Þetta merkir einnig að við sem erum boðberar slíkrar sýnar, þurfum að sýna henni þá virðingu að hún sýni öðrum – jafnvel fólki sem við kunnum að fyrirlíta, eða fólki sem kann að fyrirlíta okkur sem einstaklinga – að sú virðing standi traustum óbifanlegum grunni.
Því virðing vekur virðingu.
Ég sjálfur reyni eftir fremsta megni að halda trúmálum mínum utan við orðræðu mína um Þjóðveldi. Líklega geri ég einhver mistök í þeirri viðleitni en ég reyni það. Vel að merkja, vefsíða Þjóðveldis er á “nyttland . is” og þar er engu efni ofaukið, ekkert blogg, engar einkaskoðanir, ekkert aukreitis, grúppan okkar á Facebook er aðeins grúppa fólks sem er í Þjóðveldinu eða áhugasamt um það.
Til er Þjóðveldisfólk sem er ekki á Facebook og lifir ágætu lífi utan tölvunnar. Alls kyns fólk er á Netinu og allskyns vettvangar til að tjá sig, til að mynda er fólk í okkar litlu grúppu sem tekur þátt – eða hefur tekið þátt – í Pírataspjallinu, svo dæmi sé tekið. Allir vita stjórnmálaskoðun mína á Píratahópnum, en ég held að ég hafi (vonandi) náð að halda þeirri skoðun utan við grúppuna.
Að lokum vil ég minna á eitt lítið atriði sem í mínum huga vegur þyngra en orðum tali.
Menn og konur í gegnum aldirnar hafa fórnað ómældum tíma og erfiði til að tryggja að þekking, skilningur, innsæi og mýtur, hafi borist okkur svo við getum endurreist þá hugsun sem (að mínu mati) er ein sú göfugasta sem mannsandinn hefur fætt.
Ekki síst má gleyma tugum, og jafnvel hundruðum fólks – hugsanlega fleirum – sem hafa látið lífið vegna trúar sinnar á Þjóðveldið og vægi þess. Ég hef ekki alltaf rætt á þeim nótum sem hér kemur fram. Eins og ég hóf pistilinn á, þegar ég hóf baráttuna 10. desember 2012; var ég bara krakki sem vissi ekki neitt.
