Siðrof þjóðar eða mín fyrring

Þegar maður hefur tuðað nógu lengi um eitthvað sem manni finnst vera augljóst og einfalt, en fær takmörkuð viðbrögð og eyðir í það mikilli orku, hlýtur að koma að endurmati.

Er það þess virði að reyna að orða það sem ekki virðist hægt að bera fram?

Margar hugleiðingar um ástandið í þjóðmálum enda á að sýna manni umræðan virðist stýrð í hrunadans penínga pælinga lýðs og elítu annars vegar og fyrrtrar orðræðu einmana heimspekings eða huglægu mati margra misáttavilltra kverúlanta, þar sem enginn veit hvort hann á að þegja eða hrópa hærra.

Það er engin niðurstaða – því umræðan sjálf er markmiðið – þannig hefur það verið frá syndafallinu.

 

 

This entry was posted in Orðastungur and tagged , , . Bookmark the permalink.

Um Guðjón E. Hreinberg

Heimspekingur með áhuga á Stjórnmálum, Guðfræði, Heimspeki, Sálfræði, og Hundaþjálfun. Haldinn þeirri Íslensku sérvisku að skrifa um áhugamálin.

Comments are closed.