Hitler og Eva dóu södd lífdaga í Svíþjóð

Hér kemur ein samsæriskenning fersk úr smiðjunni. Síðustu mánuðina áður en Berlín féll 2. maí 1945 höfðu ýmsir yfirmenn Þýska ríkisins verið í verulega virkum samskiptum við ýmis sendiráð í Svíþjóð.

img-coll-0268Eins og margir vita voru virkustu samskipti möndulveldanna við bandamenn í gegnum sendiráðin í Svíþjóð þegar ræða þurfti við Sovétríkin en í gegnum Portúgal þegar ræða þurfti við vesturhlutann. Þó var rætt mikið við vesturhlutann einnig í Stokkhólmi.

Vitað er að bæði Göring og Himmler reyndu að semja frið við vesturveldin í gegnu Stokkhólm og einnig er vitað að Hitler varð alveg brjál þegar hann komst að því. Hins vegar er ekki öllum ljóst hvers vegna hann varð brjál. Gefið er í skyn að hann hafi litið á þá sem svikara fyrir bragðið.

Það er hluti áróðursvélarinnar sem hefur frá stríðslokum reynt að telja þér trú um að hann hafi verið geðveikur og að þú sért klárari en hann enda hafi hann verið siðlaus og að þú sért það ekki; þannig er þér stjórnað að hluta í gegnum semidáleiðslu.

Auðvitað var hann klikkaður – enda hægt að setja mann í fangelsi á vesturveldum fyrir að halda öðru fram. Og það er sko ekki samsæri, ekki einu sinni ekkisamsæri.

Hin raunverulega ástæða fyrir að hann varð brjál var önnur. Séffarnir vissu að stríðið var tapað og að foringi þeirra væri dauðadæmdur. Þeir vildu þó ekki sætta sig við það og undirbjuggu með leynd eitt flottasta samsæri sem til er. Karlinn varð brjál því hann sá kænskuna og vissi að hann myndi sætta sig við plottið þó það væri honum á móti skapi.

Svo hér kemur samsærið

Tveir kafbátar voru sendir til Argentínu með fólk sem líktist Adolf og Evu. Þegar þangað var komið var gengið þannig frá að ýmsir myndu sjá þau fara í land og þá hvar þau væru. Búið var svo um hnútana að FBI (CIA var ekki til þá en í burðarliðnum) myndi komast á snoðir um þetta.

Einnig var teknir tveir Rússneskir fangar, karl og kona; þau drepin og líkin hálfbrennd daginn sem rauði herinn kláraði hertöku Berlínar. Til eru viðtöl við þann sem sá um brennsluna – en það var einkalífvörður Adolfs.

Einnig er komið í ljós að samningarnir í Stokkhólmi við Sovésku stjórnina tryggði að líkin yrðu tekin umsvifalaust í vörslu rauða hersins og engum leyft að skoða þau. Eftir fall sovétríkjanna komst fólk t.d. að því að tennurnar í líkunum stemma ekki við tannskýrslur þeirra sem líkin eiga að vera af.

Samningurinn tryggði t.d. að Svíþjóð fékk aðgang að ýmsum hlutum úr vopnabúri Þýska hersins ásamt talsverðu magni af herteknu gulli og einnig leynilegum njósna upplýsingum sem þýski herinn hafði komist yfir meðan hann stjórnaði Evrópu í fjögur ár. Einnig var Sovetríkjunum lofað að þeir kæmust yfir 120 Þýska kafbáta sem voru nýsmíðaðir og þeim var því lagt við þurrkvír við Eystrasaltið.

Þessir kafbátar voru fjórða kynslóð þýskra U-báta og komust tvöfalt lengra á haf út en eldri gerðir, með fleiri birgðir og vopn og gátu verið mánuðum saman úti á hafi en voru ekki enn komnir í virkni. Þessir bátar urðu síðar fyrstu kjarnorkuknúnu kafbátar Sovetríkjanna enda frá upphafi hannaðir með það fyrir augum að verða knúnir þýskum kjarnorkuvélum.

Svo hvað var samsærið?

Meðan megnið af heiminum hélt að Adolf væri dauður og þeir sem efuðust leituðu hans í Argentínu var tryggt að Adolf og Eva gátu lifað til elliáranna í Jämtland í Svíþjóð. Bæði þurftu þau að lita hárið, hún þurfti að fitna og hann að raka skeggið.

Var keyptur risastór búgarður fyrir þau í Jämtlands héraðinu og þeim komið þar fyrir ásamt völdu staffi sem var fljótt að tileinka sér sænska tungu og háttu og sá til þess að útávið var þarna eitt fínt sænskt stórbýli. Gat Dolli haldið áfram að spásséra í skóginum og í hlíðunum eins og hann hafði vanið sig á í Berchtesgadin og notið þess að hugleiða áhrif sín á söguna, sem eru jú umtalsvert meiri en þú hefur haft, þó hann væri bilaður og þú í lagi.

Svo hvernig komust þau yfir? Það hlýtur að vera augljóst. Keyrt var á skriðdrekum með þau niður til strandar. Kafbátur sigldi með þau til Kaupmannahafnar og þaðan til Oslóar – allt þýsk yfirráðasvæði þá. Þaðan var svo brunað með þau norður úr og síðan smyglað yfir landamærin á góðum stað. Allt voða höss höss.

Auðvelt er að rekja þessa punkta fyrir þá sem vilja og munu þá komast að því að áhrif þess að Dolli spjallaði við nágranna sína af eldmóð sést vel á því hversu viðkvæmt ástandið í Svíþjóð hefur alla tíð verið fyrir nasisma, rasisma og fleiru slíku. Einnig er míníþjóðin „Republic of Jamtland” bein afleiðing af nágrannaspjallinu.

 

Viðbótarefni

 

Albert Speer sagði „þú verður að vera á sviðinu þegar tjöldin falla.“ þegar hann átti fund með foringja sínum í vikunni sem Hitler er sagður hafa dáið. Þetta er lykillinn að blekkingunni.

Því tjöldin féllu og innan við fimm manns voru vitni að því að stærsta nafn mannkynssögunnar á eftir Jesú og Alexander dæi. Svo fór sá gamli til Svíþjóðar, eftir að tjöldin féllu.

 

 

This entry was posted in Samsæriskenningar and tagged , , . Bookmark the permalink.

Um Guðjón E. Hreinberg

Heimspekingur með áhuga á Stjórnmálum, Guðfræði, Heimspeki, Sálfræði, og Hundaþjálfun. Haldinn þeirri Íslensku sérvisku að skrifa um áhugamálin.

Comments are closed.