Veröldin er á hvolfi út af morðum 12 einstaklinga og fáir virðast taka eftir að morðingjarnir voru greinilega vel þjálfaðir sérsveitarmenn og hegðuðu sér á allan hátt eins og fagmenn
Þeir skutu vopnaða öryggisverði sem komu ekki einu skoti að til varnar, eftir að hafa hlaupið með látum upp þrjár hæðir í gegnum vandað öryggiskerfi.
Einnig skutu þeir vopnaðan lögregluþjón úti á götu eins og ekkert væri og óku síðan rólega í burtu. Þá skildu þeir eftir vegabréfið sitt en mundu eftir að taka upp skóinn sinn.
Kannski falskur fáni og kannski ekki en hvað er að gerast í kjölfarið?
Samdægurs var sparkað í kviðinn á óléttri konu, fyrir það eitt að hún var með Múslímablæju. Hún missti fóstrið, útaf því að allir trúa því að það hafi verið múslímar sem frömdu hryðjuverkið.
Enginn er að tengja þá punkta að í meginmiðlum síðustu tvö til fjögur ár er búið að vera að hampa „Charlie Hebdon“ fyrir að þora að birta anti-múslima teikningar. Enginn er að spyrja hver fjármagnar þá og það hefur verið vitað í meira en áratug, eftir að dönsku myndirnar komu fram, að það er stórlega varasamt að birta myndir af þessum toga.
Þá er þeim hampað fyrir að vera varðliðar rit- og málfrelsis sem er ekkert annað en fjölmiðlaspuni, því málfrelsið sem þeir eru varðliðar fyrir er málfrelsi til að gagnrýna Múslímska Semíta meðan menn á vesturlöndum eru dæmdir í fangelsi fyrir að trúa ekki á Helförina gegn Gyðinga Semítum.
Þar er beitt dáleiðslubrögðum, því þeir eru kallaðir Gyðingahatarar sem vijla endurskoðun á upplýsingum um Helförina. Jafnvel þó allir eigi þeir vini úr röðum gyðinga, séu yfirlýstir friðarsinnar, og hafi marglýst yfir vanþóknun sinni á ofsóknum gegn gyðingum sem og öðrum minnihlutahópum.
Oft nægir á hinum upplýstu Vesturlöndum – sem ég uppnefni ýmist sem Iðnveldagettóið eða Iðnríkjaveldið – að hrópa orð á borð við Kvenhatari eða Gyðingahatari, Nasisti eða síðustu árin Múslími til að koma nornaveiðum í gang.
Verulega fáir virðast tengja hversu öfgamúslímar eru fáir innan þess mannfjölda sem játar þessa trú sem er jafn fjölmenn ef ekki fjölmennari en sú yfirborðskristna. Enn færri virðast reikna út að innan Kristnu trúarríkjanna er jafn stórt hlutfall kristinna öfgamanna. Enn færri virðast hafa kynnt sér þá sálfræði að þegar öfgamönnum er hampað í fjölmiðlum þá fjölgar einfeldningum sem vilja teljast þar með og að þetta er vægðarlaust notað til að koma af stað áróðursmötun (Propaganda).
Hatursáróðursmyndir gegn trú Múslíma eru mun stærri áróðursvél en íbúar – eða þegnar – Iðnveldisins átta sig á, enda er múgurinn dáleiddur.
Hvernig líður þér þegar þú færð fréttir af því að Kristnir ofsatrúarmenn fremji ódæði? Frá 75% til 80% íbúa gettósins og þar með Íslensk þjóð játar kristna trú. Ekki er nokkur maður innan veldisins sem heldur því fram að kristin trú sé ofbeldistrú.
Þó eru það kristnar þjóðir sem síðustu fimm aldir, eða lengur, hafa byrjað yfir 90% árásarstríða, auk tveggja heimsstyrjalda og framið þúsundir þjóðarmorða á frumbyggjaþjóðum víða um heim.
Er nokkur fjölmiðill sem hefur rýnt í helförina sem farin var gegn Þjóðverjum árin 1945 til 1949? Talið er að hátt í tvær milljónir stríðsfanga hafi kerfisbundið verið sveltir til bana og neitað um lífsnauðsynlega læknishjálp fram til 1947 – og það með vitund mannvinanna Eisenhover og Churchill.
Vitað er að meira en tvær milljónir þýskra manna, kvenna og barna, voru svæld í flóttamannabúðir austantjalds, allt frá Póllandi til Úkraínu og víða í austurblokkinni þessi fjögur ár og ýmist myrt með sulti, byssukúlum eða skorti á læknishjálp. Dæmi eru um að óbreyttir hermenn, sem voru sekir um það eitt að gegna herskyldu, hífðir upp í staura og kveiktur bálköstur undir þeim til þess eins að grilla þá lifandi.
Slíkt virðist þó í fínu lagi því þetta voru nasistar og þú ert gull og gersemi því þú hefðir aldrei látið glepjast út í síðari heimsstyrjöldina?
Var sumsé í lagi að drepa fjórar milljónir Þjóðverja, auk mörghundruð þúsund borgara sem voru fórnarlömb í þeim borgum sem Bretar og Bandaríkjamenn jöfnuðu við jörðu með loftárásum frá 1943 til 1945? Líklega allt nasistar sem höfðu gasað sex milljón gyðinga og síðan brennt líkin.
Eini maðurinn sem hefur reiknað út hversu mikið af kolum, gasi og hráolíu hafi þurft til að brenna líkin – er sagnfræðingurinn David Irving – sem er fremsti sérfræðingur í sagnfræði síðari heimsstyrjaldar. Hann var sendur í fangelsi fyrir að móðga eftirlifendur helfararinnar.
Í þínum samtíma má fara í stríð og drepa þúsundir fyrir lýgi, rústa heimilum fyrir bókhald, en alls ekki særa tilfinningar.
Sem aftur minnir á að Þýskaland er enn í dag að borga milljarða til Ísraels í skaðabætur fyrir helförina, eina þjóðin í heiminum sem hefur þurft að borga skaðabætur fyrir þjóðarmorð, þó mörg þjóðarmorð hafi verið framin síðan þá.
Finndu út hvern þú mátt ekki gagnrýna og þú finnur út hver stjórnar þér. Það er ekki svo langt frá því reikningsdæmi til morðanna í París. Það er oft sagt í sögunni, að til þess að finna út hver sé á bak við atburði þurfirðu að finna út hver græðir á þeim. Stundum þarf að rekja peníngaslóðina inn í skuggalandið, því oft eru sömu aðilar sem eiga meginfjölmiðla og því miður einnig þingmenn löggjafans.
Sá sem græðir á morðunum í París er sá sem græðir á vopnaframleiðslunni sem fer af stað í kjölfarið, eða næstu lotu sama stríðs og verið hefur í gangi frá 2001, eða allt síðan Tvíburaturnarnir frægu voru sprengdir niður og nítján manns kennt um það. Múslímar græða ekki á þessum morðum og það eru fáir múslímar sem eru tilbúnir til hryðjuverka með slíkum afleiðingum – hvað svo sem meginmiðlar reyna að telja þér trú um.
Fáir virðast rekja hvernig Iðnríkjagettóið meira og minna lifir á þróun og framleiðslu vopnabúnaðar, enda eru fjölmiðlar ekki að rekja þær tölur fyrir þig.
Það er enginn að tengja, að á milli fimmtíu og sjötíu prósent af efnahagi Bandaríkjanna, Bretlands, Frakklands og Þýskalands hvílir á hergagnaþróun og hergagnaframleiðslu. Þessi iðnaður varð úreltur eftir kalda stríðið. Því lá á að smíða nýja óvini til að viðhalda þessum iðnaði og tengdum peníngaspunum, því annars hefði orðið meiriháttar efnahags hrun í öllum iðnríkjunum – sem hefði síðan spannað allan hnöttinn og væri líklega ekki enn búið að jafna sig af.
Fáir virðast reikna út að þegar Kommúnisminn hrundi í kringum 1990 hvarf ástæðan til að halda uppi þessu magnaða iðnveldi vopna og stríðs, ástæða sem tók við af Nasistum. Innan áratugar var kominn enn betri óvinur; stríðið gegn hryðjuverkamönnum! Óvinur sem ekki er bundinn við eitt afmarkað ríki heldur færanlegan og oftar en ekki ímyndaðan eða tilbúinn óvin sem auðvelt er að fabrikera.
Tólf fórnarlömb stríðs (Twelve casualties of war)
Þú birtir ekki reglubundnar háðsmyndir gegn trú Múslíma í fjölmennasta múslímaríki Evrópu út í bláinn. Enginn virðist spá í hvort Charlie Hebdon væri operation á borð við margt sem við höfum séð í njósnamyndum. Fyrirtæki smíðað af leyniþjónustum, ekki síður en þekkt var á tímum Víetnamstríðsins og Kalda stríðsins, fyrirtæki sem á yfirborðinu virtust saklaus en undir yfirborðinu voru eitthvað sem illa þoldi dagsins ljós.
Auðvitað virkar þetta langsótt því bíómyndir eru bara plat? Eða getur það verið að sumar bíómyndir séu ævintýri, sem einmitt fá þig til að hugsa þannig? Taktu eftir því að frá hruni Kommúnismans hafa fjölmiðlar látið eins og slíkar operationir séu ofvirkt ímyndunarafl, þó eru leyniþjónustur betur fjármagnaðar í dag – og njósna betur í dag – en þær gerðu áður. Í því ljósi er rétt að ég bendi á tvær greinar (hér og hér) sem ég reit á ensku og birti logostal.com í kjölfar Hebdon ódæðisins.
Segjum að Hebdon hafi verið operation sem beinlínis verið undirbúningur fyrir það sem gerðist í morðunum í París, miðvikudags morgunn þann 7. janúar og þá sérstaklega þá atburðarás sem fór af stað í kjölfarið og verður sú atburðarás áberandi til margra mánaða (miðað við lærdóm af stórum og skelfilegum atburðum hingað til).
Skyndilega eru hundrað þúsund manns komin út á götur til að mótmæla tólf morðum á tólf manns. Það er enginn úti á götum að mótmæla því að verið er að bera þúsundir fjölskyldna út á götu, daglega allar götur frá hruni, ekki bara á Íslandi heldur í öllum iðnríkjunum fyrir smáskuldir við Alþjóðlegt bankakerfi.
Skuldir sem eru byggðar á tölvufærslum en ekki áþreifanlegum peníngum.
Þú skuldar tilbúnar upphæðir, færslur í tölvukerfum. Enginn mótmælir hvernig sá blekkingarspuni heldur Iðnveldunum í heljargreip og flestum ríkjum utan gettómúrsins. Þessum spunum er síðan viðhaldið ásamt bankabólunum.
Enginn fjallar um þetta innan meginmiðla og því meira sem þú ferð út fyrir þann ramma sem mötunin skammtar þér, því meira ferðu að sjá tvívíða spuna sem halda megni fólks föngnum í hugarkerfi sem stjórnar hegðun þess.
Enginn horfir á þetta og allir hata núna Íslam. Það er enginn að spyrja hversu margir franskir hermenn hafa dáið undanfarið ár vegna átakanna í Afganistan eða Írak.
Myrta fólkið í París eru bara tólf fórnarlömb stærra stríðs, og þau vissu að þú máttu búast við svona nokkru og vel er hugsanlegt að sumum þeirra hafi verið komið undan og auk þess má vel ímynda sér að þetta hafi verið einfeldningar sem voru meira og minna búnir til síðustu ár. Heilaþvegnir aumingjar sem nutu athyglinnar og hugsuðu ekki lengra en meginstraumar og dávaldið í kringum þá leyfði.
Það er enginn að voga sér að tengja punkta af þessu tagi og mjög líklega – ef ég leyfði mér að segja svona hluti innan meginstraumsins yrði ég hrópaður niður af heilaþvegnum dramadrottningum og meðreiðarsveinum þeirra.
Það er verið að heyja stríð gegn Íslamskri trú, af hálfu Kristinna ríkja. Það er enginn að ræða það í einlægni að nú geysar hreint og klárt trúarbragðastríð, nema nokkrir samsæringar sem eru úti á jaðri meginstraumsins. Enn síður má rekja opinberlega hverjir fjármagni stríðin eða hverrar trúar þeir eru.
Það var viðtal í útvarpinu í dag við Íslending sem býr í París og gefur sama tón og þúsundir sambærilegra: „Jú, við fórum út að versla í dag og konan var nú hálfhrædd!“
París er margra milljóna manna borg. Ef þú skoðar kort af hverfinu þar sem morðin voru framin – þá sérðu einn lítinn bíl sem ók inn í stórt og mannmargt hverfi, skaut ákveðið fólk (bak við luktar dyr) og ók rólega í burtu. Það er engin hætta á ferðum fyrir þig – þitt heilaga litla neytendasjálf í stóra verndaða gettóinu. Þó heyrði ég fólk á kaffistofu fyrr í dag spyrja „hvað gerist næst hér hjá okkur? Hvað ef menningarfélag múslima flytur einhvern svona ófögnuð hingað?“
Ó drama! Ó spuni! Ó meira drama í öllum fjölmiðlum til að búa til ótta, kvíða, fordóma og hatur. Eins og heimskerfi óttans hefur gert í margar aldir. Þannig er þér stjórnað og þú dáleidd(ur).
Það er bara ein leið fær út úr svona kerfi – ekki bara okkar kerfi heldur öllum hugarkerfum – og það er að yfirgefa kerfishugsun eða hugsunarhátt kerfisins. Það geturðu ekki á meðan þú meðtekur kreddur kerfisins og á meðan þú sérð ekki frumskóginn heldur bara næsta tré í spunum og hugsanamótun.
Kreddur kerfisins eru þær hugmyndir sem þú álítur vera raunveruleika en eru tilbúnar í höfðinu þínu. Með öðrum orðum, hugmyndir sem fá vægi eða gildi. Það er ekkert að því að þekkja hugmynd eða gagnstæða hugmynd, en það er hættulegt að gefa henni vægi.
Spurningin er hvernig þú losnar úr slíkum fangbröðgum? Ef ég myndi kenna þér það þá yrði ég sjálfkrafa þinn leiðtogi – í stað þess kerfis eða hugsunarháttar sem áður var leiðtogi hugsunar þinnar. Ég hafna leiðtogahlutverkum, ég stend fyrir Beint lýðræði, sjálfsákvörðunarrétt einstaklings; upplýsts einstaklings sem sjálfmenntar sig.
Til gamans skelli ég inn áhugaverðri samantekt á BBC yfir tímalínu atburða. Einnig tengil á fyrstu samantekt FrelsiTV sem bendir á marga mjög góða punkta og FrelsiTV hefur gert fleiri ágætar fréttaskýringar til að fylgjast með framvindunni.
Að lokum vil ég senda öllum Múslímum samúðarkveðjur fyrir að trú þeirra sé notuð á þennan hátt og sérstaklega minnast í bænum mínum þess venjulega fólks sem verður fyrir barðinu á óréttlátu ofbeldi í kjölfar þessa voðaverks.
Voðaverks sem ég er sannfærður um að er framleitt af hergagnaelítunni og skuggavaldinu. Við sem upplýst og þroskað nútímafólk vitum að ofbeldi læknar ekki ofbeldi, hatur læknar ekki hatur. Mótþrói vekur mótþróa; aðeins kærleiksríkur og upplýstur hugur getur ljómað heiminn og það er mennsk skylda þín að taka þátt í því góða en ekki því vonda.
