Orðatal er eina bókin um kristna trú sem útskýrir hvers vegna Djöfullinn eigi létt með að tæla mannshugann. Hún er eina bókin sem fullyrðir að Kristur kirkjunnar sé Andkristur og að boðskapur Jesú sé falinn fólki.
Er þar fullyrt að prestastéttin séu „embættismenn trúarbragðanna“ og séu beinlínis fulltrúar andskotans.
Fyrir leikmann kunna þessi orð að vera fullsterk og öfgakennd en rauði þráðurinn í Biblíunni er einmitt sá að Djöfullinn Satan sé höfundur og stjórnandi allra trúarbragða.
Þeir sem lesið hafa Biblíuna vita þetta en halda flestir að átt sé við önnur trúarbrögð en sín eigin.
Þriðja atriðið er einnig útskýrt. Að leynifélög valdakerfanna trúa því að þau framkvæmi vilja Guðs og séu því góð í eðli sínu.
Þau sjá ekki hvernig djöfullinn tælir þau til að framkvæma sinn vilja. Minnst er á hvernig fjármálakerfi heimsins varð til á miðöldum í gettóum Evrópskra Gyðinga og tengt saman hvernig leynifélögin sem stýra valdakerfum stjórnmála og efnahagsmála teygja þræði sína til hins forna Egyptalands.
Einnig er bent á hvernig æðstu toppar þessara félaga – sem trúa Hebreatrúnni – líta sjálf sig sem verkfæri Guðs og eru því að akta eftir trú sinni. Að þetta fólk trúir að það sé að gera gott og af góðum hvötum.
Þau beinlínis trúa því að heimsendir komi, að meirihluta mannkyns verði eytt, að í kjölfarið rísi Guðsríki og að þau sjálf séu verkfærið. Ennfremur lítur Hebreatrúin á allar aðrar þjóðir en Gyðinga sem „fólk af öðrum þjóðum“ en hún sjálf sé útvalin þjóð Guðs. Hinir skipta því engu.
Þannig er gefið í skyn, en ekki útskýrt beinlínis í bókinni – að djöfullinn sjálfur trúir að hann sé góður. Þannig sé „deilumálið mikla“ sem er barátta góðs og ills, byggt á fullyrðingu djöfulsins, sem hann notar til að freista Guðs til veðmáls: Að mannkynið geti ekki orðið kærleiksríkt og göfugt nema fyrst verða illt.
Finna má mörg tilvik við þetta stef í skemmtana iðnaði sögunnar og okkar samtíma. Hvernig sögur eru spunnar þar sem aðal gerandinn sé góð mannvera í átökum við illgjarna mannveru, en báðar hlaðnar miklum persónutöfrum. Þannig er gefið í skyn að góða mannveran gæti ekki fundið gæsku sína og hugrekki nema í átökum við hið illa.
Margar sögupersónur s.s. J.R. Ewing og fleiri í þeim stíl gefa þetta rækilega til kynna, og þá sérstaklega hversu tælandi hinn illgjarni er.
Ennfremur er áhugavert hversu auðvelt væri að skrifa bók sem réttlætir tilvist hins illa með því einu að lýsa því hvernig normal veröldin lýsir og réttlætir sjálfa sig. Að lokum er útskýrt hvernig spádómar Daníels, Jesú og Opinberunarbókar Jóhannesar hafi nú þegar ræst.
Þá er átt við að tími endalokanna var tími Iðnbyltingarinnar sem lauk með tunglferðunum. Sé þetta rétt þá er þúsund ára ríkið komið og umbreyting hugarfars – eða loka orrustan – framundan.
Þannig rökstyður heildarverkið, þó það sé ekki sagt berum orðum, að tíminn frá endalokum gamla heimskerfisins (eða heimskerfis hugsunar) til hins nýja sé sá tími náðar sem minnst hefur verið á í ritum Páls og Jóhannesar.
Árið 2012 gerðist tvennt markvert, annað var ritun bókarinnar God’s Will sem eru þau nýju skilaboð Guðs til mannkyns sem ætlað er að opna fyrir umbreytinguna miklu og styðja fólk yfir í hina nýju hugsun. Einnig virðist að höfðingi illu andanna hafi verið fangelsaður þann vetur.
Þetta síðasta atriði er ég ekki enn viss með og hika við að fullyrða þetta. Ég fékk sýn þessa efnis snemma árs 2014 og við rýni í heimsmálin virðist mér að upp sé kominn glundroði víða í hvernig heimskerfinu er stýrt. Þetta væri þó í takt við annað sem ég hef ritað.
Orðatal er enn í handriti sem var hljóðritað á sex dögum í júlí 2013. Ég hef ekki fundið tíma til klára hana en það er nokkurra vikna vinna. Þangað til má hlusta á handritið á ordatal.not.is. Biðst ég fyrirfram velvirðingar á slæmum gæðum í hljóðritun.
